แยกข้อมูลในเซลล์โดยให้ค่าที่ซ้ำแสดงค่าเดียว

ปกติแล้วการแยกค่าในเซลล์เดียวเป็นหลายเซลล์สามารถใช้ Data > Text to columns เข้ามาช่วยได้ และถ้าหากในเซลล์นั้นคั่นแต่ละส่วนด้วยอักขระใด ๆ แล้วจะยิ่งแยกได้โดยง่าย แต่หากว่าเซลล์นั้นมีค่าซ้ำกันหลายค่าแต่เราต้องการนำค่าที่ซ้ำกันนั้นมาแสดงเพียงค่าเดียวย่อมจะมีความยุ่งยากลำบากกว่าปกติ

ยกตัวอย่างตามภาพด้านล่างจะมีอักขระในเซลล์ A1 คั่นแต่ละส่วนด้วยเครื่องหมายคอมม่า ซึ่งจะพบว่ามีหลายส่วนเป็นค่าที่ซ้ำกัน หากเราต้องการแยกค่าเหล่านั้นออกมาแสดงในแต่ละเซลล์โดยผลลัพธ์เริ่มตั้งแต่ B2 เรียงลงไปด้านล่างโดยต้องการให้ค่าที่ซ้ำกันแสดงเพียงค่าเดียว เราจำเป็นจะต้องใช้สูตร Array เข้ามาช่วย

ภาพแสดงแยกข้อมูลในเซลล์โดยให้ค่าที่ซ้ำแสดงค่าเดียว

ที่เซลล์ B2 เราสามารถเขียนสูตรได้ดังนี้

=IFERROR(INDEX(TRIM(MID(SUBSTITUTE( $A$2,",",REPT(" ",50)),50(ROW(INDIRECT("1:50"))-1)+1,50)),SMALL( IF(FREQUENCY(MATCH(TRIM(MID(SUBSTITUTE($A$2,",",REPT(" ",50)),50(ROW( INDIRECT("1:50"))-1)+1,50)),TRIM(MID(SUBSTITUTE($A$2,",",REPT(" ",50)), 50*(ROW(INDIRECT("1:50"))-)+1,50)),0),ROW(INDIRECT("1:"&LEN($A$2)))),
ROW(INDIRECT("1:"&LEN($A$2)))),ROWS(B$2:B2))),"")

Ctrl+Shift+Enter > คัดลอกสูตรลงด้านล่าง สามารถดาวน์โหลดไฟล์ตัวอย่างไปศึกษาได้ตามสะดวก

กรณีมีปัญหาเกี่ยวกับการใช้งาน Excel และ VBA สามารถสอบถามได้ที่ Excel Forum

ฟังก์ชั่น Count, Counta, Countif, Sumif และ Match

ฟังก์ชั่นพื้นฐานสำหรับการใช้งาน Excel ที่ใช้บ่อยและสามารถจัดการงานของเราให้ลุล่วงไปได้อย่างรวดเร็ว กลุ่มฟังก์ชั่นในจำนวนนั้นได้แก่ Count, Counta, Countif, Sumif และ Match โดย Count จะใช้นับตัวเลข Counta จะนับทุกค่ายกเว้นเซลล์ว่าง Countif จะเป็นการนับตามเงื่อนไขที่กำหนด Sumif จะเป็นการรวมตามเงื่อนไขที่กำหนด ส่วน Match จะเป็นการค้นหาและให้คำตอบเป็นตัวเลขลำดับที่ที่พบรายการ

Video ด้านล่างนี้ได้อธิบายความหมายของแต่ละฟังก์ชั่นข้างต้น พร้อมสาธิตวิธีการใช้งาน เพื่อเป็นแนวทางในการจัดทำข้อมูลให้เกิดความสะดวก รวดเร็ว เหมาะกับทุกสาขาอาชีพ

Video แสดงการใช้ Count, Counta, Countif, Sumif และ Match

การเปรียบเทียบข้อมูลด้วย Match

การเปรียบเทียบข้อมูลจากสองแหล่งหรือมากกว่าจะมีความยุ่งยากหากข้อมูลแต่ละแหล่งมีปริมาณมหาศาล เราจะเปรียบเทียบข้อมูลจากสองแหล่งเพื่อหาความแตกต่างอย่างง่ายและเร็วได้อย่างไร VDO ด้านล่างนี้แสดงการใช้ฟังก์ชั่น Match เปรียบเทียบข้อมูลสองแหล่งเพื่อที่จะหาผลต่างว่าค่าใดมีในแหล่งแรกแต่ไม่มีในแหล่งที่สอง และค่าใดที่มีในแหล่งที่สองแต่ไม่มีในแหล่งแรก สามารถนำความเข้าใจนี้ไปตรวจสอบสูตรเกี่ยวกับการ Lookup ค่าต่าง ๆ ได้อย่างมากมายซึ่งจะช่วยให้ค้นพบและแก้ไขปัญหาได้อย่างสะดวกรวดเร็ว

VDO แสดงการเปรียบเทียบข้อมูลด้วยฟังก์ชั่น Match

]

การค้นหาข้อมูลจากหลายไฟล์หลายชีตหลายคอลัมน์ด้วย Vlookup

ในกรณีที่เรามีข้อมูลชนิดเดียวกันอยู่หลายหลายชีตในแต่ละชีตมีข้อมูลอยู่หลายคอลัมน์ โดยข้อมูลในแต่ละชีตมีลักษณะที่ไม่เป็นระเบียบ คือข้อมูลแต่ละชุดมีการเยื้องกันไปมาทั้งในแนวบรรทัดและแนวคอลัมน์ เราสามารถใช้ Vlookup มาค้นหาข้อมูลได้ตามบทความนี้ครับ แต่หากต้องการค้นหาข้อมูลจากหลายไฟล์ หลายชีต โดยในแต่ละชีตมีข้อมูลหลายคอลัมน์และจัดวางอย่างไม่เป็นระเบียบ เราก็ยังจะสามารถใช้ Vlookup เข้ามาค้นหาได้อีกเช่นกัน ความซับซ้อนของสูตรจะเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยเนื่องจากต้องระบุชื่อไฟล์เข้ามาด้วย

ยกตัวอย่างข้อมูลของเราเป็นข้อมูล Product อยู่ใน 3 ไฟล์ แต่ละไฟล์จะมีข้อมูลอยู่ที่ Sheet2 - Sheet4 ประกอบด้วย Product Name, Quantity และ Amount โดยต้องการจะ Lookup ค่า Product ในเซลล์ A4 ของ Sheet1 ของไฟล์หลัก จาก Sheet2 - Sheet4 ของแต่ละไฟล์ โดยให้สามารถค้นหาได้ทุกคอลัมน์ หากค้นพบให้นำข้อมูล Quantity และ Amount มาวางที่ เซลล์ B4, C4 ของ Sheet1 ของไฟล์หลักตามลำดับ ซึ่งได้มีการกำหนดชื่อไฟล์และชื่อชีตที่จะดึงข้อมูลเอาไว้ล่วงหน้าที่เซลล์ H1:I9 ของ Sheet1 ของไฟล์หลัก

ภาพการใช้ Vlookup ดึงข้อมูลที่ไม่เป็นระเบียบจากหลายไฟล์ หลายชีต หลายคอลัมน์มาแสดง

ไฟล์หลัก

ไฟล์ที่ 1

ไฟล์ที่ 2

เราสามารถเขียนสูตรที่เซลล์ B4 ของ Sheet1 ของไฟล์หลัก เพื่อค้นหาค่า Quantity ได้ดังนี้

=VLOOKUP($A4,OFFSET(INDIRECT(INDEX($H$1:$H$9&$I$1:$I$9&"!A2",
MIN(IF(COUNTIF(OFFSET(INDIRECT($H$1:$H$9&$I$1:$I$9&"!A2:A100"),
0,COLUMN($A$1:$O$1)-COLUMN($A$1)),$A4),ROW($I$1:$I$9)-ROW($I$1)+1)))),
0,MATCH(TRUE,COUNTIF(OFFSET(INDIRECT(INDEX($H$1:$H$9&$I$1:$I$9
&"!A2:A100",MIN(IF(COUNTIF(OFFSET(INDIRECT($H$1:$H$9&$I$1:$I$9
&"!A2:A100"),0,COLUMN($A$1:$O$1)-COLUMN($A$1)),$A4),ROW($I$1:$I$9)-
ROW($I$1)+1)))),0,COLUMN($A$1:$O$1)-COLUMN($A$1)),$A4)>0,0)-1,100,3),
COLUMNS($A3:B3),0)

กดแป้นให้รับสูตรด้วย Ctrl+Shift+Enter เนื่องจากเป็นสูตร Array จากนั้น Copy สูตรไปที่ C4 เพื่อให้แสดงค่า Amount สามารถดาวน์โหลดไฟล์ด้านล่างไปศึกษาได้ตามสะดวกครับ

VlookupMultipleFilesSheetsCols

การค้นหาข้อมูลจากหลายชีตหลายคอลัมน์ที่ไม่เป็นระเบียบด้วย Vlookup

ในกรณีที่เรามีข้อมูลชนิดเดียวกันอยู่หลายชีตและในแต่ละชีตมีข้อมูลอยู่หลายคอลัมน์ โดยมีลักษณะที่ไม่เป็นระเบียบ คือข้อมูลแต่ละชุดมีการเยื้องกันไปมาทั้งในแนวบรรทัดและแนวคอลัมน์ เป็นที่น่ายินดีว่าเราสามารถใช้ Vlookup ค้นหาข้อมูลที่มีลักษณะดังกล่าวได้ แต่การค้นหาข้อมูลลักษณะนี้ จำเป็นจะต้องพึ่งพาสูตรที่มีความซับซ้อนสูงมาก การจะเข้าใจการทำงานของ Vlookup ลักษณะนี้นั้น จำเป็นจะต้องเข้าใจแต่ละฟังก์ชั่นที่ประกอบเข้าด้วยกันเพื่อใช้ดึงข้อมูลโดยละเอียด

ยกตัวอย่างข้อมูลของเราเป็นข้อมูล Product อยู่ใน Sheet2 - Sheet4 ประกอบด้วย Product Name, Quantity และ Amount โดยต้องการจะ Lookup ค่า Product ในเซลล์ A4 ของ Sheet1 จาก Sheet2 - Sheet4 โดยให้สามารถค้นหาได้ทุกคอลัมน์ หากค้นพบให้นำข้อมูล Quantity และ Amount มาวางที่ เซลล์ B4, C4 ของ Sheet1 ตามลำดับ ซึ่งได้มีการกำหนดชื่อชีตที่จะดึงข้อมูลเอาไว้ล่วงหน้าที่เซลล์ I1:I3 ของ Sheet1

ภาพการใช้ Vlookup ดึงข้อมูลที่ไม่เป็นระเบียบจากหลายชีต หลายคอลัมน์มาแสดง

ชีตที่ใช้ Vlookup ดึงข้อมูล

ข้อมูลใน Sheet2

ข้อมูลใน Sheet3

ข้อมูลใน Sheet4

เราสามารถเขียนสูตรที่เซลล์ B4 ของ Sheet1 เพื่อค้นหาค่า Quantity ได้ดังนี้

=VLOOKUP($A4,OFFSET(INDIRECT(INDEX($I$1:$I$3&"!A2",MIN(IF(
COUNTIF(OFFSET(INDIRECT($I$1:$I$3&"!A2:A100"),0,
COLUMN($A$1:$O$1)-COLUMN($A$3)),$A4),ROW($I$1:$I$3)-ROW($I$1)+1)))),
0,MATCH(TRUE,COUNTIF(OFFSET(INDIRECT(
INDEX($I$1:$I$3&"!A2:A100",MIN(IF(COUNTIF(OFFSET(INDIRECT(
$I$1:$I$3&"!A2:A100"),0,COLUMN($A$1:$O$1)-COLUMN($A$3)),$A4),
ROW($I$1:$I$3)-ROW($I$1)+1)))),0,COLUMN($A$1:$O$1)-COLUMN($A$3)),
$A4)>0,0)-1,100,3),COLUMNS($A3:B3),0)

กดแป้นให้รับสูตรด้วย Ctrl+Shift+Enter เนื่องจากเป็นสูตร Array จากนั้น Copy สูตรไปที่ C4 เพื่อให้แสดงค่า Amount สามารถดาวน์โหลดไฟล์ด้านล่างไปศึกษาได้ตามสะดวกครับ

VlookupMultiSheetsMultiColumns

การจัดเรียงบ้านเลขที่

การจัดเรียงบ้านเลขที่นั้นไม่สามารถทำได้อย่างง่าย ๆ เนื่องจากบ้านเลขที่มักจะมีเครื่องหมายทับ (/) ปนอยู่ด้วย ทำให้เครื่องมือของ Excel ที่ใช้ในการจัดเรียงไม่สามารถให้ผลลัพธ์ที่ต้องการได้

การจัดเรียงบ้านเลขที่จึงต้องอาศัยวิธีการอื่นเข้ามาช่วย เช่นการแบ่งบ้านเลขที่ออกเป็น 2 คอลัมน์แล้วค่อยจัดเรียง หรือสามารถใช้สูตร Array เข้ามาช่วยได้

ภาพการเรียงบ้านเลขที่จากน้อยไปหามากด้วยสูตร

 

จากภาพด้านบนจะเป็นการนำข้อมูลบ้านเลขที่ในคอลัมน์ A มาเรียงใหม่ โดยให้เรียงจากน้อยไปหามาก

สูตรในเซลล์ C2 คือ

=INDEX($A$2:$A$14,MATCH(SMALL(--SUBSTITUTE(IF(ISNUMBER(FIND("/",$A$2:$A$14)),
$A$2:$A$14,$A$2:$A$14&"/"),"/",REPT("0",10-LEN(MID($A$2:$A$14,
FIND("/",$A$2:$A$14&"/")+1,255)))),ROWS(C$2:C2)),--SUBSTITUTE(IF(
ISNUMBER(FIND("/",$A$2:$A$14)),$A$2:$A$14,$A$2:$A$14&"/"),"/",REPT(
"0",10-LEN(MID($A$2:$A$14,FIND("/",$A$2:$A$14&"/")+1,255)))),0))

ซึ่งจะต้องกดแป้นให้รับสูตรด้วย Ctrl+Shift+Enter เนื่องจากเป็นสูตร Array จากนั้น Copy สูตรลงด้านล่าง สามารถดาวน์โหลดไฟล์แนบตามด้านล่างไปศึกษาได้ตามสะดวกครับ

ฟังก์ชั่นพื้นฐานที่ใช้บ่อย

การใช้งานพื้นฐานทั่วไปจะมีการใช้งานบ่อย ๆ อยู่จำนวนหนึ่งไม่กี่ฟังก์ชั่นตามที่เรียบเรียงมาด้านล่างครับ ซึ่งเราควรจะศึกษาให้เข้าใจและใช้ให้เป็นเพื่อที่จะใช้เป็นพื้นฐานในการใช้งานแบบประยุกต์ต่อไป หากเราเข้าใจการใช้งานฟังก์ชั่นพวกนี้แล้ว จะช่วยให้การทำงานกับ Excel ที่ต้องการการคำนวณหาคำตอบ ต่าง ๆ สามารถทำได้อย่างรวดเร็วและกระชับ ประหยัดเวลาลงได้มาก

แม้จะเป็นระดับการประยุกต์การใช้งานที่ซับซ้อนก็ตาม เราก็ต้องอาศัยฟังก์ชั่นเหล่านี้เป็นหลัก ซึ่งได้แก่
✏ Min หาค่าที่น้อยที่สุด เช่น Min(A1:C10)
✏ Max หาค่าที่มากที่สุด เช่น Max(D8:E20)
✏ Average หาค่าเฉลี่ย เช่น Average(B5:F50)
✏ Count นับว่ามีตัวเลขกี่ตัว เช่น Count(I5:K8)
✏ Counta นับว่าไม่เป็นเซลล์ว่างกี่เซลล์ เช่น Counta(H8:V3)
✏ Countifs นับตามเงื่อนไข เช่น Countifs(A2:A5,"OK",B2:B5,1) เป็นการนับว่า A2:A5 เป็นคำว่า "OK" และ B2:B5 เป็นเลข 1 นั้น มีเท่าไร
✏ Sumifs รวมตามเงื่อนไข เช่น Sumifs(C2:C5,A2:A5,"OK",B2:B5,1) เป็นการรวมค่าใน C2:C5 โดยมีเงื่อนไขว่า A2:A5 เป็นคำว่า "OK" และ B2:B5 เป็นเลข 1 นั้น มีเท่าไร
✏ Left เป็นการตัดอักขระด้านซ้าย เช่น Left(A2,8) เป็นการตัดอักขระด้านซ้ายของเซลล์ A2 มา 8 อักขระ
✏ Right เป็นการตัดอักขระด้านขวา เช่น Right(B2,4) เป็นการตัดอักขระด้านขวาของเซลล์ B2 มา 4 อักขระ
✏ Mid เป็นการตัดอักขระโดยระบุตำแหน่งเริ่มและจำนวนอักขระที่ตัด เช่น Mid(D2,3,4) เป็นการตัดอักขระในเซลล์ D2 โดยเริ่มอักขระที่ 3 มาจำนวน 4 อักขระ
✏ Len เป็นการนับจำนวนอักขระ เช่น Len(C8) เป็นการนับว่าในเซลล์ C8 มีกี่อักขระ
✏ If เป็นการพิจารณาตามเงื่อนไขว่าจริงหรือเท็จ เช่น If(A2=5,"Yes","No") เป็นการพิจารณาว่า A2 เท่ากับ 5 จริงหรือไม่ หากเป็นจริงให้แสดงคำตอบเป็น Yes หากเป็นเท็จให้แสดงคำตอบเป็น No
✏ Vlookup เป็นการค้นหาค่าใด ๆ ในคอลัมน์แรกของตารางแล้วแสดงผลลัพธ์เป็นค่าในคอลัมน์ใด ๆ ของตารางตามที่กำหนด เช่น Vlookup("Finish",B3:F100,2,0) เป็นการค้นหาคำว่า Finish ใน B3:B100 (คอลัมน์แรกของตาราง) แล้วแสดงผลลัพธ์เป็นค่าใน C3:C100 (คอลัมน์ที่ 2 ของตาราง) หากไม่พบคำว่า Finish ใน B3:B100 จะให้ผลลัพธ์เป็น #N/A
✏ Sumproduct เป็นการหาผลรวมของผลคูณ เช่น Sumproduct(A2:A4,B2:B4) เป็นการหาผลรวมของผลคูณของ A2:A4 และ B2:B4 ลักษณะการทำงานคือ A2*B2+A3*B3+A4*B4
✏ Index เป็นการระบุพื้นที่แล้วแสดงผลลัพธ์ในตำแหน่งที่กำหนด เช่น Index(A3:C8,1,3) เป็นการนำบรรทัดที่ 1 คอลัมน์ที่ 3 ของพื้นที่ A3:C8 มาแสดง ค่าผลลัพธ์คือ C3
✏ Match เป็นการค้นหาค่าใด ๆ ในช่วงแล้วแสดงผลลัพธ์เป็นลำดับที่พบ เช่น Match(True,B5:B10,0) เป็นการหาว่าค่า True อยู่ในลำดับที่เท่าไรของช่วง B5:B10 หากไม่พบค่า True จะแสดงผลลัพธ์เป็น #N/A
✏ Indirect เป็นการอ้างอิงโดยอ้อม เช่น B2 มีค่าเท่ากับ 5, A10 มีค่าเท่ากับ B2 เซลล์ใด ๆ คีย์ Indirect("A10") คำตอบจะได้ 5 ลักษณะการทำงานของสูตรคือ หาก่อนว่าค่า A10 คืออะไร เมื่อพบว่า A10 คือ B2 ฟังก์ชั่นนี้จึงแสดงคำตอบที่เป็นค่าใน B2 สังเกตว่าค่าที่จะคีย์ลงไปใน Indirect ได้จะต้องเป็นการอ้างอิงไปยังปลายทางที่เป็นเซลล์หรือช่วงเซลล์เท่านั้น
✏ Offset เป็นการระบุตำแหน่งเซลล์โดยมีจุดเริ่ม ตำแหน่งบรรทัดที่ถัดจากจุดเริ่ม ตำแหน่งคอลัมน์ที่ถัดจากจุดเริ่ม ความสูงของข้อมูล และความกว้างของข้อมูล เช่น Offset(B4,0,0,1,5) เป็นการระบุช่วงข้อมูลโดยเริ่มที่ B4 ตำแหน่งบรรทัดที่ห่างจาก B4 เป็น 0 ตำแหน่งคอลัมน์ที่ห่างจาก B4 เป็น 0 แสดงว่ายังอยู่ที่จุดเริ่มเช่นเดิมคือ B4 ความสูงของข้อมูลเป็น 1 ความกว้างของข้อมูลเป็น 5 แสดงว่าจาก B4 ขยายไปทางขวา 5 คอลัมน์ ผลลัพธ์จะได้เป็นช่วงเซลล์ B4:F4

สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งสำหรับการใช้งานฟังก์ชั่นได้อย่างคล่องแคล่วคือการฝึกฝนใช้งานบ่อย ๆ หากเข้าใจและใช้งานฟังก์ชั่นตามด้านบนนี้ได้เป็นอย่างดี จะสามารถนำไปพัฒนาต่อยอดเพื่อหาคำตอบที่ซับซ้อนขึ้นเรื่อย ๆ ได้อย่างไร้กังวลครับ

มีปัญหาการใช้งาน Microsoft Excel and VBA สอบถามได้ที่ snasui.com

Revised: December 23, 2017 at 12:04

การเปรียบเทียบข้อมูลจาก 2 ชีทแล้วนำผลต่างไปแสดงในชีทที่ 3

การนำข้อมูลจาก 2 ชีทมาเปรียบเทียบกันแล้วสรุปข้อมูลที่ต่างกันมาไว้ในชีทที่ 3 วิธีหนึ่งที่สามารถทำได้และไม่ยุ่งยากลำบากนักก็โดยใช้ PivotTable ซึ่งควรนำข้อมูลทั้งสองชีทมาต่อกันก่อนแล้วเพิ่มคอลัมน์ที่ระบุว่าข้อมูลใดเป็นของชีทเมื่อทำ PivotTable แล้วจะสามารถทราบได้ว่าข้อมูลที่แตกต่างกันระหว่าง 2 ชีทคือข้อมูลใดบ้าง

สำหรับการสรุปผลต่างของข้อมูลแล้วแสดงรายการข้อมูลที่ต่างกันด้วยสูตรดูเหมือนจะเป็นเรื่องยากลำบากที่จะทำเช่นนี้ แต่ก็ไม่เกินความสามารถของ Excel โดยไม่ต้องพึ่งพา VBA แต่อย่างใด แต่จะมีหลายลำดับขั้นตอน ดังตัวอย่างตามภาพด้านล่างซึ่งเป็นข้อมูลของ Sheet1, Sheet2 และ Sheet3 ซึ่งเป็นชีทสรุปข้อมูล

ภาพข้อมูลใน Sheet1

ภาพข้อมูลใน Sheet2

ภาพการสรุปผลต่างของข้อมูลระหว่าง Sheet1 กับ Sheet2

จากภาพด้านบนจะเป็นการหาผลต่างระหว่าง 2 ชีทโดยยึดค่าในคอลัมน์ A เป็นหลัก เราสามารถเขียนสูตรที่ Sheet3 ได้ดังนี้ครับ

1. ที่เซลล์ G1:G2 คีย์ ไม่มีในชีท1, ไม่มีในชีท2 ตามลำดับ
2. ที่เซลล์ H1 คีย์สูตร
   =SUM(IF(ISNA(MATCH(sheet2!A2:A117,sheet1!A2:A119,0)),1))
   Ctrl+Shift+Enter
3. ที่เซลล์ H2 คีย์สูตร
   =SUM(IF(ISNA(MATCH(sheet1!A2:A119,sheet2!A2:A117,0)),1))
   Ctrl+Shift+Enter
4. ที่เซลล์ H3 คีย์สูตร
   =SUM(H1:H2)
   Enter
5. ที่เซลล์ I1 คีย์สูตร
   =SUM(H$1:H1)-H1+1
   Enter > Copy ไปยัง I2
6. ที่เซลล์ E3 คีย์สูตร
   =IF(ROWS(E$3:E3)>$H$3,"",LOOKUP(ROWS(E$3:E3),$I$1:$I$2,$G$1:$G$2))
   Enter > Copy ลงด้านล่าง
7. ที่เซลล์ B3 คีย์สูตร
   =IF(ROWS(B$3:B3)>$H$3,"",CHOOSE(MATCH($E3,$G$1:$G$2,0),INDEX(sheet1!B$2:B$119,SMALL(IF(ISNA(MATCH(sheet2!$A$2:$A$117,sheet1!$A$2:$A$119,0)),ROW(sheet2!$A$2:$A$117)-ROW(sheet2!$A$2)+1),COUNTIF($E$3:$E3,$E3))),INDEX(sheet1!B$2:B$119,SMALL(IF(ISNA(MATCH(sheet1!$A$2:$A$119,sheet2!$A$2:$A$117,0)),ROW(sheet1!$A$2:$A$119)-ROW(sheet1!$A$2)+1),COUNTIF($E$3:$E3,$E3)))))
   Ctrl+Shift+Enter > Copy ไปทางขวาและลงด้านล่าง

การสรุปผลต่างออกมาลักษณะนี้จะช่วยลดเวลาในการตรวจสอบข้อมูลด้วยสายตาและลดความผิดพลาดลงได้ครับ

การสุ่มแบบแบ่งเป็นกลุ่มและแต่ละกลุ่มสุ่มมาไม่เท่ากัน

กรณีที่ต้องการสุ่มกลุ่มข้อมูล โดยแต่ละกลุ่มต้องการให้สุ่มมาไม่เท่ากันนั้น สามารถใช้สูตรในการจัดการได้เช่นกัน

ยกตัวอย่างเช่น ข้อมูลที่ A1:B19 แบ่งเป็น 3 กลุ่ม คือ A, B, C แต่ละสมาชิกกลุ่มมีมูลค่ากำกับตามภาพด้านล่าง ต้องการสุ่มโดย

1. สุ่ม A มา 1 ค่า
2. สุ่ม B มา 2 ค่า
3. สุ่ม C มา 3 ค่า

แล้วนำค่าที่ได้จากการสุ่มมารวมกัน

ภาพตัวอย่างข้อมูลที่ต้องการสุ่ม

เราสามารถใช้สูตรในการสุ่มได้ดังนี้ครับ

1. ที่ C2 คีย์สูตร
   =RAND()
   Enter > Copy ลงด้านล่าง
2. ที่ E2:E4 คีย์ A, B และ C ตามลำดับ
3. ที่ F2:F4 กรอกจำนวนที่ต้องการสุ่มแต่ละค่า
4. ที่ F5 คีย์สูตรเพื่อรวมจำนวนรายการที่ต้องสุ่ม
   =SUM(F2:F4)
   Enter
5. ที่ G2 คีย์สูตรเพื่อใช้หาบรรทัดที่เริ่มของแต่ละ Group
   =SUM(F$2:F2)-F2+1
   Enter > Copy ไปถึง G4
6. ที่ I2 คีย์สูตรเพื่อ List รายชื่อ Group
   =IF(ROWS(I$2:I2)>$F$5,"",LOOKUP(ROWS(I$2:I2),$G$2:$G$4,$E$2:$E$4))
   Enter > Copy ลงด้านล่าง
7. ที่ J2 คีย์สูตรเพื่อหา Value ที่ได้จากการสุ่ม
   =IF(I2="","",INDEX($B$2:$B$16,MATCH(SMALL(IF($A$2:$A$16=I2,$C$2:$C$16),COUNTIF(I$2:I2,I2)),IF($A$2:$A$16=I2,$C$2:$C$16),0)))
   Ctrl+Shift+Enter > Copy ลงด้านล่าง
8. กดแป้น F9 เพื่อสุ่มค่าตามต้องการ

 Note: Ctrl+Shift+Enter หมายถึงเมื่อคีย์สูตรแล้ว แทนที่จะกด Enter ให้กดแป้น Ctrl+Shift ค้างไว้แล้วกด Enter เพื่อสร้างเป็นสูตร Array หากกดแป้นถูกต้องสูตรนั้นจะมีเครื่องหมายปีกกาครอบ เช่น {=YourFormulas(...)} ปีกกานี้คีย์เข้าไปเองไม่ได้ ถ้ายังไม่เห็นปีกกาครอบสูตรแสดงว่ากดแป้นให้รับสูตรไม่ถูกต้อง

ภาพแสดงผลลัพธ์ที่ต้องการในช่อง I:J

การหา Unique Value จากค่าที่ได้จากการกรอง

สำหรับการหาค่า Unique Value เราสามารถหาได้จากหลาย ๆ วิธีตาม Link นี้ครับ การหารายการเฉพาะที่ไม่ซ้ำ แต่หากเป็นการหาค่าที่ไม่ซ้ำจากรายการที่ได้จากการกรองต้องพึ่งสูตรที่มีความซับซ้อนมากขึ้น

ยกตัวอย่างมีข้อมูลอยู่ที่ A2:B10 หลังจากกรองแล้วให้นับเฉพาะค่าที่ไม่ซ้ำในช่วง A2:A10

เราสามารถคีย์สูตรใน D1 ได้ตามด้านล่างครับ

=SUM(IF(MATCH(IF(SUBTOTAL(3,OFFSET(B2,ROW(B2:B10)-ROW(B2),0)),A2:A10),IF(SUBTOTAL(3,OFFSET( B2,ROW( B2:B10)-ROW(B2),0)),A2:A10),0)=ROW(A2:A10)-ROW(A2)+1,SUBTOTAL(3,OFFSET(B2,ROW(B2:B10)-ROW(B2),0))))

Ctrl+Shift+Enter

ภาพตัวอย่างภาพการใช้สูตรหาค่า Unique จากค่าที่ได้จากการกรอง

เทคนิคการแทรกสัญญลักษณ์ต่าง ๆ ในข้อความในตำแหน่งที่ไม่แน่นอน

กรณีที่ต้องการแทรกสัญญลักษณ์ในข้อความต่าง ๆ โดยตำแหน่งการแทรกไม่แน่นอน ทั้งข้อความแวดล้อมตำแหน่งที่ต้องการแทรกไม่เหมือนกันนั้นจะยิ่งยุ่งยากในการแทรกมากขึ้น ทั้งยังไม่สามารถจะใช้การค้นหาและแทนที่มาใช้ได้ครับ

แต่ถึงจะยุ่งยากอย่างไรก็ตามก็ไม่เกินความสามารถของฟังก์ชั่นที่ Excel ได้เตรียมไว้ให้ เพียงแต่ค่อนข้างจะซับซ้อนและต้องทำเป็นสูตร Array ซึ่งจะยกตัวอย่างการแทรกสัญญลักษณ์ “ / “ ในข้อความต้นฉบับเพื่อให้เป็นข้อความใหม่ตามภาพด้านล่าง

ภาพตัวอย่างการแทรกสัญญลักษณ์ “ / “ ในข้อความในตำแหน่งที่ไม่แน่นอน

จากภาพด้านบนจะเห็นว่าที่เซลล์ A2:A3 นั้นเป็นข้อความที่ประกอบด้วยชื่อคนแจ้งตามด้วยหน้าที่ที่ทำ และเราต้องการแทรก “ / “ ไว้ท้ายชื่อคนแจ้ง โดยมีฐานข้อมูลชื่อคนแจ้งที่เซลล์ A10:A14

เราสามารถทำดังนี้ครับ

ที่เซลล์ B2 คีย์สูตรเพื่อแทรกสัญญลักษณ์หลังชื่อคนแจ้ง

=SUBSTITUTE(A2,INDEX($A$10:$A$14,MATCH(MIN(LEN(SUBSTITUTE(A2,$A$10:$A$14,""))),LEN(SUBSTITUTE(A2,$A$10:$A$14,"")),0)),INDEX($A$10:$A$14,MATCH(MIN(LEN(SUBSTITUTE(A2,$A$10:$A$14,""))),LEN(SUBSTITUTE(A2,$A$10:$A$14,"")),0))&" / ")

Ctrl+Shift+Enter > Copy ไปด้านล่าง ซึ่งการกดแป้นให้รับสูตรต้องกดแป้น Ctrl+Shift ค้างไว้แล้วตามด้วย Enter จะกดแป้น Enter อย่างเดียวไม่ได้ครับ หากกดแป้นถูกต้องจะเห็นเครื่องหมายปีกกาคร่อมสูตร ปีกกานี้จะคีย์เข้าไปเองไม่ได้ การแก้ไขเปลี่ยนแปลงสูตร จะต้องกดให้รับสูตรด้วย Ctrl+Shift+Enter ทุกครั้ง

หลักการของสูตรคือ หาว่ามีข้อมูลในตำแหน่งใดในช่วง A10:A14 อยู่ในข้อความที่ A2 ก็ให้นำค่าในตำแหน่งนั้นมาเชื่อมด้วย “ / “ แล้วเปลี่ยนแทนข้อมูลเดิม

การจัดเรียงข้อมูลจากน้อยไปหามากหรือตรงกันข้ามด้วยสูตร

สำหรับการจัดเรียงข้อมูลด้วยสูตรนั้น ประโยชน์ที่ได้คือสามารถลดเวลาในการจัดเรียงข้อมูลกรณีที่ข้อมูลเปลี่ยนแปลงบ่อย ๆ เนื่องจากข้อมูลถูกจัดเรียงอัตโนมัติตามที่ต้องการ ไม่ต้องทำการจัดเรียงเองทุกครั้งที่ข้อมูลเปลี่ยนแปลง แต่สูตรที่ใช้เรียงข้อมูลนั้นค่อนข้างยากต่อการทำความเข้าใจเนื่องจากต้องใช้สูตร Array

ตามด้านล่างจะเป็นภาพการเรียงข้อมูลจากน้อยไปหามากด้วยสูตรเปรียบเทียบกับการเรียงข้อมูลด้วยเมนู Data > Sort

ภาพการเรียงข้อมูลจากน้อยไปหามากด้วยสูตร

โดยมีวิธีการดังนี้

1. ข้อมูลอยู่ที่เซลล์ A1:A12
   
2. ที่ B1 คีย์สูตรเพื่อนับว่ามีเซลล์ที่มีข้อมูลจำนวนเท่าไร
   
   =Counta(A:A)
   
   Enter
   
3. ที่เซลล์ C1 คีย์สูตรเพื่อเรียงข้อมูลจากน้อยไปหามาก
   
   =IF(ROWS(C$1:C1)>$B$1,"",INDEX($A$1:$A$12,MATCH(SMALL(IF(ISERR(CODE($A$1:$A$12)),"",CODE($A$1:$A$12)+COUNTIF($A$1:$A$12,"<"&$A$1:$A$12)),ROWS(C$2:C2)),CODE($A$1:$A$12)+COUNTIF($A$1:$A$12,"<"&$A$1:$A$12),0)))
   
   Ctrl+Shift+Enter > Copy ลงด้านล่าง

Note:

กรณีต้องการเรียงข้อมูลจากมากไปหาน้อยให้เปลี่ยน Small เป็น Large

การให้ลำดับข้อมูลคะแนนโดยค่าเดียวกันได้ลำดับเดียวกันและไม่ข้ามลำดับ

หัวข้อนี้น่าจะมีประโยชน์สำหรับคุณครูที่ให้ลำดับคะแนนของนักเรียน เนื่องจากฟังก์ชั่น Rank ที่มากับ Excel สามารถที่จะจัดลำดับคะแนนได้ แต่จะมีข้อจำกัดที่ว่า คะแนนที่เท่ากันจะได้ลำดับเท่ากัน แต่ลำดับคะแนนถัดไปจะถูกข้ามลำดับ ไมได้ Run ลำดับต่อเนื่องกันไป ยกตัวอย่างตามตารางด้านล่าง

	A	B	C
1	คะแนน	Rank	ที่ต้องการ
2	300	1	1
3	200	2	2
4	200	2	2
5	100	4	3

จากตารางจะเห็นว่าด้วยฟังก์ชั่น Rank จะมีการให้ลำดับข้ามไป คือไม่มีลำดับที่ 3 หากต้องการผลลัพธ์ตามคอลัมน์ B เราสามารถคีย์สูตรที่ B2 เป็น

=Rank($A2,$A$2:$A$5)

Enter > Copy ลงด้านล่าง

แต่หากต้องการผลลัพธ์ที่มีการให้ลำดับต่อเนื่องกันไปเช่นเดียวกับผลลัพธ์ในคอลัมน์ C ที่ C2 คีย์

=MATCH($A2,LARGE(IF(FREQUENCY(MATCH($A$2:$A$5,$A$2:$A$5,0),ROW($A$2:$A$5)-ROW($A$2)+1),$A$2:$A$5),ROW(INDIRECT("1:"&SUM(1/COUNTIF($A$2:$A$5,$A$2:$A$5))))),0)

Ctrl+Shift+Enter > Copy ลงด้านล่าง

สำหรับสูตรนี้ค่อนข้างจะซับซ้อนครับ เนื่องจากว่าเป็นสูตร Array การกดแป้นให้รับสูตรจะต้องกด 3 แป้น โดยกดแป้น Ctrl+Shift ค้างไว้ก่อนแล้วตามด้วย Enter การแก้ไขเปลี่ยนแปลงสูตรจะต้องกดให้รับสูตรด้วย 3 แป้นนี้เสมอ หากว่ากดแป้นถูกต้องจะเห็นเครื่องหมายปีกกาคร่อมสูตร ปีกกานี้จะคีย์เข้าไปไม่ได้ครับ

ความหมายของสูตรคือให้หาว่าค่าใน A2 อยู่ในลำดับที่เท่าไรของช่วงข้อมูลคะแนนที่มีการเรียงลำดับใหม่แล้ว โดยการเรียงลำดับใหม่นี้จะเรียงจากมากไปหาน้อย กรณีค่าในช่วงข้อมูลซ้ำกันจะนำมาใช้แค่เพียงค่าเดียวเพื่อให้ได้คำตอบที่ถูกต้อง

การหาตัวเลขที่หายไปจากชุดข้อมูล

ปัญหาที่สำคัญอีกประการหนึ่งในการจัดทำข้อมูลคือ กรณีมีข้อมูลแบบตัวเลข แต่ข้อมูลชุดนั้นไม่ได้มีข้อมูลทุกลำดับ มีการเว้นช่วงลำดับไปบ้าง และจำเป็นต้องหาข้อมูลที่ถูกเว้นช่วงไปนั้นว่ามีค่าใดบ้าง หากว่าเป็นการหาลำดับที่เว้นไปจากข้อมูลที่มีจำนวนมากแล้ว จะหาด้วยสายตาได้ลำบาก เราสามารถใช้ Excel ทำงานนี้แทนเราได้ดังภาพด้านล่าง ซึ่งจะช่วยให้เราทำงานลักษณะนี้ได้อย่างง่ายดายครับ

ภาพตัวอย่างการหาลำดับที่เว้นช่วงไป

ประเภทข้อมูลใน Excel

สำหรับ Excel แล้ว สิ่งที่ผู้ใช้จำเป็นต้องทราบเกี่ยวกับประเภทข้อมูลใน  Excel คือ

1. Excel รองรับข้อมูลแบบใดบ้าง
2. การวางตำแหน่งภายในเซลล์ของข้อมูลแบบต่าง ๆ เป็นอย่างไร

Excel รองรับข้อมูลแบบใดบ้าง

ข้อมูลที่คีย์ลงใน Excel สามารถมีได้ 4 รูปแบบคือ

1. ข้อมูลประเภทตัวอักษร ได้แก่ตัวหนังสือ เช่น Santipong และตัวเลขที่คีย์เป็นรูปแบบของตัวหนังสือ เช่น 1-23453-6 เป็นต้น
2. ข้อมูลประเภทตัวเลข ได้แก่ตัวเลขต่าง ๆ รวมทั้ง วันที่และเวลา
3. ข้อมูลประเภทค่าตรรกะ เช่น True, False
4. ข้อมูลประเภทค่าผิดพลาด เช่น #N/A, #Ref!, #Div0/! เป็นต้น

การวางตำแหน่งภายในเซลล์ของข้อมูลแบบต่าง ๆ เป็นอย่างไร

หากเรายังไม่ทำการจัดรูปแบบใด ๆ การจัดวางตำแหน่งภายในเซลล์ของข้อมูลประเภทต่าง ๆ ตามข้างต้น จะเป็นดังตารางด้านล่าง

ประเภทข้อมูล	การวางตำแหน่งในเซลล์	ตัวอย่าง
ข้อมูลประเภทตัวอักษร	ชิดซ้ายเซลล์	Santipong
ข้อมูลประเภทตัวเลข	ชิดขวาเซลล์	1000
		30/11/2010
		6:59
ข้อมูลประเภทค่าตรรกะ	อยู่ตรงกลางเซลล์	True
ข้อมูลประเภทค่าผิดพลาด	อยู่ตรงกลางเซลล์	#Div/0!

การที่เราทราบว่าข้อมูลแต่ละประเภทวางตรงตำแหน่งใดของเซลล์มีความสำคัญมาก เนื่องมาจากว่าหากเรานำข้อมูลเหล่านี้ไปเข้าสูตรหรือฟังก์ชั่นการค้นหาต่าง ๆ เพื่อใช้ค้นหาข้อมูลจากแหล่งอื่น ๆ เราสามารถจะค้นหาข้อผิดพลาดได้ง่าย

ยกตัวอย่างเช่น เรานำข้อมูลที่เป็นตัวอักษรไปค้นหาข้อมูลด้วยฟังก์ชั่น Vlookup หรือ Match ที่มีรูปแบบเป็นตัวเลขจะได้ค่าผิดพลาด #N/A แสดงว่าหาไม่พบ เนื่องจากเป็นข้อมูลต่างประเภทกัน ปกติการค้นหาข้อมูลจะต้องใช้ข้อมูลแบบเดียวกันถึงจะสามารถค้นหากันได้

อีกประการหนึ่ง กรณีเราเห็นข้อมูลที่เป็นตัวเลขซึ่งต้องชิดขวาของเซลล์เสมอ แต่หากเมื่อไปชิดซ้ายเซลล์ทั้ง ๆ ที่เรายังไม่ได้ทำการจัดรูปแบบใด ๆ แล้ว เราสามารถทราบได้ทันทีว่าข้อมูลนี้ไม่ใช่ตัวเลข จะได้หาทางจัดการให้เป็นตัวเลขต่อไป

สิ่งสำคัญที่จะลืมไปเสียไม่ได้ในการเริ่มทำงานใด ๆ กับ Excel คือเรื่องการจัดรูปแบบต่าง ๆ ควรจะทำหลังสุด หลังจากได้มีการทำเรื่องอื่น ๆ เรียบร้อยแล้ว เพื่อจะได้ไม่เป็นประเด็นให้ต้องทำงานซ้ำ ๆ

การรวมข้อมูลโดยอ้างอิงค่าที่เว้นเป็นช่วง ๆ

ปกติรายงานที่ได้มาจากสรุปข้อมูลแล้วมีการเว้นช่วงเอาไว้เช่นรายงานที่ได้จาก PivotTable แล้วมีการ Copy ค่าตามรูปแบบเดิม ๆ มาใช้ จากภาพด้านล่างจะเห็นว่าคอลัมน์ B มีการเว้นข้อมูลไว้เป็นช่วง ๆ การจะให้ง่ายต่อการใช้งานต้องเติม Field ด้านล่างให้เหมือนด้านบน แล้วใช้สูตร Sumif เข้ามาช่วย
แต่หากต้องการจะใช้ความสามารถของสูตรต่าง ๆ เพื่อสรุปข้อมูลโดยไม่ต้องปรับแต่งฐานข้อมูลก็สามารถทำได้แต่สูตรค่อนข้างซับซ้อนและยากต่อการทำความเข้าใจ แต่ก็เป็นประโยชน์ในการนำเสนอแนวความคิด เพื่อนำไปต่อยอดในการใช้งานด้านอื่น ๆ ครับ

ภาพประกอบการรวมข้อมูลโดยอ้างอิงที่เว้นเป็นช่วง ๆ



การที่เราจะรวมข้อมูลในอลัมน์ D จึงต้องประยุกต์สูตรต่าง ๆ มาใช้ โดยคีย์สูตรที่ D5 ดังนี้

=IF(AND(LOOKUP(CHAR(255),$B$2:B5)=LOOKUP(CHAR(255),$B$2:B6),C6=""),SUM(OFFSET($C$1,MATCH(9.99999999999999E+307,C:C),0):OFFSET($C$1,MATCH(9.99999999999999E+307,$D$2:D4)+1,0)),IF(LOOKUP(CHAR(255),$B$2:B5)<>LOOKUP(CHAR(255),$B$2:B6),SUM(OFFSET($C$1,MATCH(CHAR(255),$B$2:B5),0):OFFSET($C$1,MATCH(CHAR(255),$B$2:B6)-1,0)),""))

โดยมีสูตรสำคัญ ๆ ดังนี้

1. LOOKUP(CHAR(255),$B$2:B5) เป็นการหาค่าอักขระสุดท้ายในช่วง B2:B5
2. OFFSET(…):OFFSET(…) เป็นการนำผลลัพธ์ของสูตร OFFSET มาเป็นช่วงข้อมูลใหม่
3. MATCH(CHAR(255),$B$2:B5),0) เป็นการหาตำแหน่งของอักขระสุดท้ายในช่วง B2:B5
4. MATCH(9.99999999999999E+307,C:C) เป็นการหาตำแหน่งสุดท้ายที่พบตัวเลขในช่วง C:C

การคำนวณโดยระบุกลุ่มข้อมูลจากข้อมูลทั้งหมด

กรณีการคำนวณเฉพาะกลุ่มข้อมูลที่กำหนดเช่น 10 ค่าสุดท้าย หรือ 5 ค่าสุดท้ายหรือกลุ่มข้อมูลช่วงใด ๆ ของข้อมูลทั้งหมดคงไม่เป็นเรื่องยากหากว่าไม่มีเซลล์ว่างคั่นระหว่างข้อมูล แต่หากข้อมูลไม่เป็นระเบียบโดยมีการเว้นว่างไว้ด้วย การคำนวณโดยระบุจำนวนค่าที่กำหนดจะยุ่งยากมากขึ้นหลายเท่า

ซึ่งกรณีที่จะยกตัวอย่างต่อไปนี้จะเป็นการคำนวณหาค่าค่าเฉลี่ย ค่ามากที่สุด ค่าน้อยที่สุด เฉพาะ 5 ค่าสุดท้ายของช่วงข้อมูลซึ่งไม่ติดกัน ทั้งดึงข้อมูลที่เกี่ยวข้องมาแสดง โดยข้อมูลอยู่ที่คอลัมน์ A:F และจะนำผลลัพธ์ซึ่งเป็นค่า Average, Min, Max และวันที่ที่เกี่ยวข้องของค่าต่าง ๆ มาแสดงที่คอลัมน์ I:M

ภาพตัวอย่างการคำนวณโดยระบุกลุ่มข้อมูลทั้งหมด

โดยมีลำดับการคำนวณดังข้างล่างนี้

1. เซลล์ H1 คีย์ ตัวเลขซึ่งเป็น n ลำดับสุดท้าย เช่นตามโจทย์คือ 5 อาจจะคีย์เป็น 7, 10 อันนี้แล้วแต่ความต้องการ
2. เซลล์ I2 คีย์สูตร เพื่อหาค่า Average สำหรับ Type A
   =AVERAGE(INDEX(B2:B21,IF(COUNT(B2:B21)<$H$1,1,LARGE(IF(ISNUMBER(B2:B21),ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1),$H$1))):INDEX(B2:B21,MATCH(9.99999999999999E+307,B2:B21)))
   Ctrl+Shift+Enter
3. เซลล์ I3 คีย์สูตร เพื่อหาค่า Min สำหรับ Type A
   =MIN(INDEX(B2:B21,IF(COUNT(B2:B21)<$H$1,1,LARGE(IF(ISNUMBER(B2:B21),ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1),$H$1))):INDEX(B2:B21,MATCH(9.99999999999999E+307,B2:B21)))
   Ctrl+Shift+Enter
4. เซลล์ I4 คีย์สูตร เพื่อหาวันที่ที่แสดงค่า Min สำหรับ Type A
   =INDEX(INDEX($A2:$A21,IF(COUNT(B2:B21)<$H$1,1,LARGE(IF(ISNUMBER(B2:B21),ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1),$H$1))):INDEX($A2:$A21,MATCH(9.99999999999999E+307,B2:B21)),MATCH(I3,INDEX(B2:B21,IF(COUNT(B2:B21)<$H$1,1,LARGE(IF(ISNUMBER(B2:B21),ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1),$H$1))):INDEX(B2:B21,MATCH(9.99999999999999E+307,B2:B21)),0))
   Ctrl+Shift+Enter
5. เซลล์ I5 คีย์สูตร เพื่อหาค่า Max สำหรับ Type A
   =MAX(INDEX(B2:B21,IF(COUNT(B2:B21)<$H$1,1,LARGE(IF(ISNUMBER(B2:B21),ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1),$H$1))):INDEX(B2:B21,MATCH(9.99999999999999E+307,B2:B21)))
   Ctrl+Shift+Enter
6. เซลล์ I6 คีย์สูตร เพื่อหาวันที่ที่แสดงค่า Max สำหรับ Type A
   =INDEX(INDEX($A2:$A21,IF(COUNT(B2:B21)<$H$1,1,LARGE(IF(ISNUMBER(B2:B21),ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1),$H$1))):INDEX($A2:$A21,MATCH(9.99999999999999E+307,B2:B21)),MATCH(I5,INDEX(B2:B21,IF(COUNT(B2:B21)<$H$1,1,LARGE(IF(ISNUMBER(B2:B21),ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1),$H$1))):INDEX(B2:B21,MATCH(9.99999999999999E+307,B2:B21)),0))
   Ctrl+Shift+Enter
7. คลุม I2:I6 แล้ว Copy ไปทางด้านหลัง

======================================================

ตัวอย่างการแกะสูตร

จากสูตร

=AVERAGE(INDEX(B2:B21,IF(COUNT(B2:B21)<$H$1,1,LARGE(IF(ISNUMBER(B2:B21),ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1),$H$1))):INDEX(B2:B21,MATCH(9.99999999999999E+307,B2:B21)))

จากช่วงของสูตร

INDEX(B2:B21,IF(COUNT(B2:B21)<$H$1,1,LARGE(IF(ISNUMBER(B2:B21),ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1),$H$1))

เป็นการหาค่าแรกของข้อมูลที่ต้องการ

INDEX(B2:B21,MATCH(9.99999999999999E+307,B2:B21))

เป็นการหาเซลสุดท้ายของช่วงข้อมูล(ที่เป็นตัวเลข)

มาดูไส้ของสูตรแรกกันใน ช่วงที่เป็น

LARGE(IF(ISNUMBER(B2:B21),ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1),$H$1)

ความหมายคือ ถ้า B2:B21 เป็นตัวเลข ให้คืนค่าแถวลำดับ และนำลำดับที่ H1 (ตามแต่กำหนด) มาแสดง

เมื่อคลุมช่วง ISNUMBER(B2:B21) แล้วกดแป้น F9 จะได้

LARGE(IF({FALSE;TRUE;TRUE;TRUE;FALSE;TRUE;TRUE;FALSE;FALSE;FALSE;FALSE;FALSE;TRUE;TRUE;FALSE;FALSE;TRUE;TRUE;FALSE;TRUE},ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1),$H$1)

เมื่อ ลากคลุมช่วง ROW(B2:B21)-ROW(B2)+1 กับลากคลุม H1 แล้วกด F9 จะได้

LARGE(IF({FALSE;TRUE;TRUE;TRUE;FALSE;TRUE;TRUE;FALSE;FALSE;FALSE;FALSE;FALSE;TRUE;TRUE;FALSE;FALSE;TRUE;TRUE;FALSE;TRUE},{1;2;3;4;5;6;7;8;9;10;11;12;13;14;15;16;17;18;19;20}),5)

ในขั้นตอนนี้จะได้สูตร IF ในมุมมองที่ชัดเจนขึ้น ตัวหน้าที่เป็น False จะไม่นำค่าตัวเลขในปีกกาด้านหลังมาแสดง ส่วนตัวที่เป็น True จะนำตัวเลขในปีกกาด้านหลังมาแสดง

เมื่อลากคลุม IF({FALSE;TRUE;TRUE;TRUE;FALSE;TRUE;TRUE;FALSE;FALSE;FALSE;FALSE;FALSE;TRUE;TRUE;FALSE;FALSE;TRUE;TRUE;FALSE;TRUE},{1;2;3;4;5;6;7;8;9;10;11;12;13;14;15;16;17;18;19;20})

แล้ว กดแป้น F9 จะได้

LARGE({FALSE;2;3;4;FALSE;6;7;FALSE;FALSE;FALSE;FALSE;FALSE;13;14;FALSE;FALSE;17;18;FALSE;20},5)

หากลากคลุมสูตรนี้ต่อก็จะได้ 13 (ซึ่งจะเห็นได้ว่าตัวที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 5 ในสูตรนี้คือ 13)

เมื่อมองภาพรวมสูตรทั้งหมดอีกครั้งจะได้เป็น

=AVERAGE(INDEX(B2:B21,IF(COUNT(B2:B21)<$H$1,1,13)):INDEX(B2:B21,MATCH(9.99999999999999E+307,B2:B21)))

Note: สูตร Index จะคืนค่าในเซลที่ต้องการค้นหา แต่เมื่อเชื่อมด้วย : แล้วสามารถแปลงจากค่าในเซลที่ค้นหาเป็นตำแหน่งเซลที่ บรรจุค่าที่ต้องการค้นหาทันที จากการใช้ Index:Index ซึ่งจะเกิดเป็นช่วงข้อมูล แต่หากลากคลุมสูตรด้านบนแล้วกดแป้น F9 ต่อไปจะได้ค่าที่เป็น ตัวเลข:ตัวเลข แทน จึงจำเป็นต้องพิสูจน์สูตรด้วยคำสั่ง Evaluate Formula จึงจะได้คำตอบที่ต้องการ

สำหรับ Excel 2003 จะไม่สามารถ ใช้คำสั่ง Evaluate Formula ตั้งแต่ต้นในการพิสูจน์สูตรที่ให้นี้ได้ (Excel จะ ล่ม จะเห็นได้จากภาพที่ Title bar มีคำว่า Recovered) ผมถือว่ามันเป็น Bug จึงจำเป็นต้องใช้ 2 วิธีในการแกะสูตรครับ

การสรุปข้อมูลจากฐานข้อมูลที่แบ่งเป็นช่วง ๆ

โดยปกติแล้วฐานข้อมูลที่ควรจะเป็นนั้น ข้อมูลจะต้องเรียงติดกันจากบนลงล่าง ไม่มีบรรทัดว่าง ไม่มีค่าใด ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับฐานข้อมูลอยู่ด้านข้างและด้านล่างของฐานข้อมูล เพื่อที่จะนำความสามารถที่มีเช่น PivotTable มาสรุปเป็นรายงานได้อย่างง่าย ๆ

แต่หากว่าข้อมูลมีลักษณะเป็นช่วง ๆ ตามที่เรากำลังพูดถึงอยู่นี้เราก็ยังสามารถสรุปข้อมูลออกมาเป็นรายงานได้เช่นกันครับ แต่สูตรจะยาวและยากแก่การทำความเข้าใจ

จากภาพด้านล่างจะเป็นการสรุปข้อมูลตามที่ต้องการโดยการเลือก Region และ Product โปรแกรมจะแสดงยอดรวม ทั้งแจกแจงรายการทั้งหมดที่ตรงตาม Region และ Product

ภาพตัวอย่างการสรุปข้อมูลจากฐานข้อมูลที่แบ่งเป็นช่วง ๆ



โดยมีวิธีการและขั้นตอนดังนี้

A. List รายการของ Product ทั้งหมด

1. นับ Product ที่มีทั้งหมดโดยไม่นับค่าที่ซ้ำ H1 คีย์
   =SUM(IF(FREQUENCY(IF(ISNUMBER($B$1:$B$39),MATCH("~"&$A$1:$A$39,$A$1:$A$39&"",0)),ROW($B$1:$B$39)-ROW($B$1)),1))
   Ctrl+Shift+Enter
2. List รายการ Product ทั้งหมดโดยไม่เอาค่าซ้ำที่ H2 คีย์
   =IF(ROWS($H$2:H2)<=$H$1,INDEX($A$1:$A$39,SMALL(IF(FREQUENCY(IF(ISNUMBER($B$1:$B$39),MATCH("~"&$A$1:$A$39,$A$1:$A$39&"",0)),ROW($A$1:$A$39)-ROW($A$1)+1),ROW($A$1:$A$39)-ROW($A$1)+1),ROWS($H$2:H2))),"")
   Ctrl+Shift+Ener > Copy ลงด้านล่าง

B. List รายการ Region ทั้งหมด

1. นับจำนวน Region โดยไม่เอาค่าซ้ำที่ G1 คีย์
   =SUMPRODUCT(--(B1:B39=""),--(A1:A39<>""))
   Enter
2. List Region ทั้งหมด G2 คีย์
   =IF(ROWS($G$2:G2)<=$G$1,INDEX($A$1:$A$39,SMALL(IF($B$1:$B$39="",IF($A$1:$A$39<>"",ROW($B$1:$B$39)-ROW($B$1)+1)),ROWS($G$2:G2))),"")
   Ctrl+Shift+Ener > Copy ลงด้านล่าง

C. หาตำแหน่งเซลล์ว่างสุดท้ายในบรรทัดด้านล่างถัดจาก Region ที่เลือกใน E2 ที่ E1 คีย์

=SMALL(IF(A1:A39="",ROW(A1:A39)-ROW(A1)+1),MATCH(E2,G2:G7,0))
Ctrl+Shift+Ener

D. List รายการที่ตรงตามเงื่อนไขทั้ง Region และ Prod ที่เลือกใน E2 และ E3 ตามลำดับ

1. นับว่าตรงตามเงื่อนไขทั้งหมดมีจำนวนเท่าไรที่ D6 คีย์
   =COUNTIF(OFFSET(A2,MATCH(E2,$A$1:$A$39,0),0,E1-MATCH(E2,$A$1:$A$39,0)),E3)
   Enter
2. List Product ทั้งหมดที่ตรงตามเงื่อนไข ที่ D8 คีย์
   =IF(ROWS($D$8:D8)<=$D$6,INDEX(OFFSET($A$2,MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0),0,$E$1-MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0)),SMALL(IF(OFFSET($A$2,MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0),0,$E$1-MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0))=$E$3,ROW(OFFSET($A$2,MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0),0,$E$1-MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0)))-MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0)-1),ROWS($D$8:D8))),"")
   Ctrl+Shift+Enter > Copy ลงด้านล่าง
3. List Value ทั้งหมดที่ตรงตามเงื่อนไข ที่ E8 คีย์
   =IF(ROWS($D$8:D8)<=$D$6,INDEX(OFFSET($B$2,MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0),0,$E$1-MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0)),SMALL(IF(OFFSET($A$2,MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0),0,$E$1-MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0))=$E$3,ROW(OFFSET($A$2,MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0),0,$E$1-MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0)))-MATCH($E$2,$A$1:$A$39,0)-1),ROWS($D$8:D8))),"")
   Ctrl+Shift+Enter > Copy ลงด้านล่าง

E. สูตรหายอดรวมรายการที่ตรงตามเงื่อนไขโดยไม่ต้องแจกแจงรายการออกมาก่อน ที่ E4 คีย์

=SUMIF(OFFSET(A2,MATCH(E2,$A$1:$A$39,0),0,E1-MATCH(E2,$A$1:$A$39,0)),E3,OFFSET(B2,MATCH(E2,$A$1:$A$39,0),0,E1-MATCH(E2,$A$1:$A$39,0)))
Enter

การคำนวณจากพื้นที่แบบสามเหลี่ยม

การคำนวณที่คิดว่ายาก ไม่น่าจะเป็นไปได้ อย่างเช่นกรณีที่คำนวณหาข้อมูลในพื้นที่สามเหลี่ยมนั้น ขอบอกว่า Excel สามารถทำได้สบายมากครับ แต่สูตรค่อนข้างจะซับซ้อน สูตรที่จะกล่าวถึงต่อไปนี้เป็นสูตรที่ผมใช้ตอบปัญหาเมื่อ เม.ย. 2550

การหาข้อมูลในพื้นที่สามเหลี่ยมใช้ประโยชน์ในการใดได้บ้าง ขอยกตัวอย่างง่าย ๆ เพื่อให้เห็นภาพครับ ถ้าหากเราดูแผนที่ตามหนังสือแผนที่โดยส่วนใหญ่เราจะเห็นว่ามีการสร้างตารางระยะทางระหว่างตำแหน่งต่าง ๆ ไว้ในพื้นที่สามเหลี่ยม เพื่อให้หาข้อมูลได้โดยง่ายนี่ประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งสามารถใช้ในธุรกิจที่เกี่ยวกับการขนส่ง ใช้ในการหาระยะทางจากจุดหนึ่งไปยังจุดหนึ่ง หากเราสามารถใช้โปรแกรมหาให้ได้ก็จะสะดวกกว่าการหาด้วยตาอย่างมากครับ

ตัวอย่างด้านล่างจะแสดงให้เห็นถึงความสามารถของฟังก์ชั่นต่าง ๆ ที่ใช้หาจำนวนรวม ค่าเฉลี่ย ค่ามากที่สุด ค่าน้อยที่สุด ในพื้นที่แบบสามเหลี่ยม และใช้หาระยะทางระหว่างจุดต่าง ๆ โดยสามารถใช้สูตรตามด้านล่าง

ภาพประกอบ

 

A. สามเหลี่ยมบน

1. หาค่าผลรวม ที่ M2 คีย์
   =SUMPRODUCT(SUBTOTAL(9,OFFSET(C2,,ROW(K10)-ROW(K2:K10),ROW(K10)-ROW(K2:K10)+1)))
   Enter
2. หาค่าเฉลี่ยที่ M3 คีย์
   =M2/SUMPRODUCT(SUBTOTAL(3,OFFSET(C2,,ROW(K10)-ROW(K2:K10),ROW(K10)-ROW(K2:K10)+1)))
   Enter
3. หาค่า Max ที่ M4 คีย์
   =MAX(SUBTOTAL(4,OFFSET(C2,,ROW(K10)-ROW(K2:K10),ROW(K10)-ROW(K2:K10)+1)))
   Ctrl+Shift+Enter
4. หาค่า Min ที่ M5 คีย์
   =MIN(SUBTOTAL(5,OFFSET(C2,,ROW(K10)-ROW(K2:K10),ROW(K10)-ROW(K2:K10)+1)))
   Ctrl+Shift+Enter

B. สามเหลี่ยมล่าง

1. หาค่าผลรวมที่ M11 คีย์
   =SUMPRODUCT(SUBTOTAL(9,OFFSET(J12,,ROW(B4:B12)-ROW(B12),ROW(B4:B12)-ROW(B12)-1)))
   Enter
2. หาค่าเฉลี่ยที่ M12 คีย์
   =M11/SUMPRODUCT(SUBTOTAL(3,OFFSET(J12,,ROW(B4:B12)-ROW(B12),ROW(B4:B12)-ROW(B12)-1)))
   Enter
3. หาค่า Max ที่ M13 คีย์
   =MAX(SUBTOTAL(4,OFFSET(J12,,ROW(B4:B12)-ROW(B12),ROW(B4:B12)-ROW(B12)-1)))
   Ctrl+Shift+Enter
4. หาค่า Min ที่ M14 คีย์
   =MIN(SUBTOTAL(5,OFFSET(J12,,ROW(B4:B12)-ROW(B12),ROW(B4:B12)-ROW(B12)-1)))
   Crl+Shift+Enter

C. หาจุดตัดสามเหลี่ยมบนที่ M18 คีย์

1. =OFFSET(B2,MIN(MATCH(M17,C16:C25,0)-1,MATCH(N17,C16:C25,0)-1),MAX(MATCH(M17,C16:C25,0)-1,MATCH(N17,C16:C25,0)-1))
   Enter

D. หาจุดตัดสามเหลี่ยมล่างที่ M22 คีย์

1. =OFFSET(B3,MAX(MATCH(N21,B16:B25,0)-1,MATCH(M21,B16:B25,0)-1),MIN(MATCH(N21,B16:B25,0)-1,MATCH(M21,B16:B25,0)-1))
   Enter

การเปรียบเทียบข้อมูล

การเปรียบเทียบข้อมูลจาก 2 แหล่งหรือมากกว่า มักจะเจอปัญหาว่าจะทราบได้อย่างไรว่าข้อมูลชุดนี้มีในชุดอื่น ๆ หรือไม่ หากเปรียบเทียบด้วยตาก็คงจะลำบากมากในกรณีที่มีข้อมูลหลายรายการ

ในการเปรียบเทียบข้อมูลจากแหล่งข้อมูลที่ต่างกันสามารถประยุกต์ใช้ได้หลายฟังก์ชั่นครับ ซึ่งจะขอแนะนำฟังก์ชั่น Match ในการเปรียบเทียบข้อมูล สำหรับฟังก์ชั่น Match นี้หากพบข้อมูลจะแสดงตำแหน่งที่พบถ้าไม่พบจะแสดงค่าผิดพลาดเป็น #N/A ซึ่งทำให้เราสามารถตรวจสอบด้วยตาเพื่อสอบทานสูตรได้โดยง่ายเพราะมีตำแหน่งมาให้ด้วย<

สำหรับฟังก์ชั่น Match มีไวยากรณ์ดังนี้

MATCH(lookup_value,lookup_array,match_type)

lookup_value คือค่าที่ต้องการค้นหา
lookup_array คือช่วงข้อมูลที่ต้องการค้นหา
match_type คือรูปแบบการค้นหา ซึ่งมีได้ 3 รูปแบบ คือ -1, 0, 1

หากรูปแบบการค้นหาคือ -1 เป็นการค้นหาแบบใกล้เคียง lookup_array ต้องเรียงจากมากไปหาน้อย

ตัวอย่าง

=Match(A1,B5:B100,-1)

หมายความว่าให้หาค่าที่มากกว่าหรือเท่ากับ A1 จากช่วงข้อมูล B5:B100

หากรูปแบบการค้นหาเป็น 0 เป็นการค้นหาแบบตรงตัว lookup_array ไม่จำเป็นต้องจัดเรียง

ตัวอย่าง

=Match(A1,B5:B100,0)

หมายความว่าให้หาค่าที่เท่ากับ A1 จากช่วงข้อมูล B5:B100

หากรูปแบบการค้นหาคือ 1 เป็นการค้นหาแบบใกล้เคียง lookup_array ต้องเรียงจากน้อยไปหามาก

ตัวอย่าง

=Match(A1,B5:B100,1)

หมายความว่าให้หาค่าที่น้อยกว่าหรือเท่ากับ A1 จากช่วงข้อมูล B5:B100

match_type เป็น -1 และ 1 จะทำให้การค้นหารวดเร็วมากเนื่องจากเป็นการค้นหาแบบ Binary Search ซึ่งไม่ได้เป็นการเปรียบเทียบทีละตัว

ตัวอย่างข้างล่างนี้เป็นการเปรียบเทียบข้อมูลจาก 2 แหล่ง เพื่อจะหาว่าข้อมูลในแหล่งแรกมีอยู่ในแหล่งที่ 2 หรือไม่ และข้อมูลในแหล่งที่ 2 มีอยู่ในแหล่งแรกหรือไม่

ภาพการเปรียบเทียบข้อมูลจาก 2 แหล่งด้วยฟังก์ชัน Match